Hindi kami magkamayaw sa ligaya at galak… masaya ang mga sandaling iyon… bagaman halata na sa kaniyang mga malamlam na mata ang napipintuhong lungkot,… Titig na titig siya sa akin habang siya’y nandoong akin pa siyang kandong… nandoon paring nakatarak na naglilimlim ang aking ari sa kaniyang sinapupunan… Nang yayain ko siyang mahiga sandali… kami ay nag-ayos na muli… nandoong pinagmamasdan naming ang aming kahubdan… matapos na maikubli panandalian ang aming katawan… sa suot niyang duster na pantulog… ang sarap na idampi ang katawan… masuyong akin siyang hinahaploshaplos habang kami nakahiga mula sa pagbalik sa higaan… Saksi ang mga ilaw, mesita at sofa sa madaling araw na iyon… kasarapan sa pagtulog… ngunit kami ay hindi alintana iyon… hindi ito sinayang o pinanghinayangan… mapuyat man sa susunod na umaga… ay okay lang… Sa huling pagaspas at pugay ng mga tilaok ng mga manok… totoong ang pagmamadali ng pagsabog ng bukang liwayway ay napapadali…
“Mylene…” binubulungan ko siya sa kaniyang pagkapikit… ninanamnam na niya ang mga marahil ay sandali na lang… “I Love You….” Patuloy ko’ng binubulong… nandoong ikinikiskis niya ang kaniyang pisngi sa aking mukha… nagsasabing “Napakaligaya ko…” sa maikling sandali ng pagkapahinga… nanuyo muli ang aking mga labi na walang sawa sa pag-araro sa kaniyang punong tainga… sa leeg,,, nagpapagiliinggiling ang kaniyang ulo,… napapa-iktad siya sa mga hawak ko sa kaniyang baywang… unti-unti ulit na hinatak ko siya patagilid na paharap sa akin… inilapat ko ang buo ko’ng katawan na patuloy na maalab parin… at sa aking paghatak sa kaniyang isang paa kaalinsabay sa pagtaas ko ng kaniyang suot na duster… lumapat at dumampi sa aking hita ang kaniyang makinis na binti’t hita din… pinilit ko’ng ipadausdos ng bahagya ang aking suot pang-ibaba… nang ito’y aking naibaba… nagbigay kakaibang init sa kaniyang katawan nang ang aking harapan at balahibuhing puson kasabay ng pagpitagan ng aking nagsisimulang magising na alaga… napadiin ng marahan na ang kaniyang baywang at lalong nagpatiim at napayakap siya ng mahigpit… sa mga tagpo na iyon na ngayo’y abala na ulit ang aming mga labi sa pagtatagisan… Walang sawa sa pagpapalitan ng laway…. Walang sawa sa pagsisipsipan at paglangitngit ng mga nag-iiskrimahang mga dila… ang aking kanang kamay ngayo’y napasapo ulit sa kaniyang malambot na matambok na puwet… idinidiing mabuti ito at ikinikiskis kapuwa ang aming mga harapan… mabilis na pumitlag ang aking alaga… nagtumayo ito kaagad… ramdam agad niya na noon di’y naka-umang na na kaniyang hiyas… nandoong iginagayak na na mag-amok muli ang dalawa… higit na nagbigay init nang ang aking kamay ay nagpa-ilalim sa itinaas ko’ng paa niya.. na naghapuhap doon na nagsalat ng kaniyang pekpek na nag-umpisa muling mamasa… Itinutok ko ang aking burat at ang ulo nito sa kaniyang butas… namuwalan ulit ang bukana ng kaniyang puke… at sa aming ayos na patagilid… pinilit naming magkasiya sa ganoon dahil iba ang sensasyong dulot nito… Nagsubok ako na umulos sa ganoon… pwede pala… at sumasabay din siya… lalo ko’ng itinaas ang kaniyang paa na halos humangga ito sa aking baywang lagpas sa aking balakang… bukang-buka sa aking pakiwari ang kaniyang puke… matama naming sa aking pag-ulos… sa dulas nito na dulot ng masaganang katas na dumadaloy mula sa kaniya… nagging madali ulit ang pagpasok nito na hindi hirap na di gaya ng una at pangalawang pangyayari sa mga kamalig at mandalahan ng mga dayami….
“Eehhmmmm…eehhmmm…” kapuwa naming ungol dahil walang puknat ang aming paghahalikan na magkalapat parin ang aming mga labi na walang sawa… dahil sa kakaibang sensation sa ayos naming iyon… “Hhmmm…Eeehhmmmmppp…” patuloy pa na nangangatal na muli ang kapuwa naming mga katawan… at nang halos ang baywang ko ay halos pumapaimbabaw sa sarap… Tuluyang ako nga’y napa-ibabaw na… at sa higpit ng aming pagyayakapan… pahatak ko na paitaas ang dalawa niyang paa…. At bukakang-bukaka na siya ulit… dahil ambilis na muling magsasabugan kami ng pataba at binhi… “Ooohhhhhh…” nang makahulagpos na kami sa aming pagkakalapatan ng labi… “Myyyleennnee…” napapikit na ako at siya din “Aaahhh…Ehhmmmm…” ubos lakas at giliw na muli naming dinama ang sandaling ikalawang putok kasabay ng bukang liwayway na nagsabi ng PagTaTagumpay sa madaling araw ng umagang iyon… At kapuwa kami’y lupaypay… “aahhh..Hkkaahhhh…haaahhh…” pagod… hingal “Ehhmmmmwwaaa…” halik at ulaol pa sa mga leeg habang nilalasap ang mga huling pabugso-bugsong patak ng aming katas… Hanggang ito’y masaid ulit
Matapos niyaon,… kaagad kaming nag-ayos ng sarili… nangangatal kami kapuwa sa pagod… sandaling namahinga kami… at nagtuloy siya sa labas, sa kasilyas… at alam ko na nagdampi siya ng tubig… naghugas ng bahagya… alam ko na dapat nga para hindi siya mangamo’y sakaling bumalik pa siya sa higaan at para maidlip pa… Ganoon din ako na sumunod sa kaniya… maiingat lahat ang aming mga hakbang… ang aming mga kilos at galaw… matapos lahat ng pagsasa-ayos… “Maidlip ka muna… para may lakas…” habilin sa akin bago siya manhik… At iyon na nga hanggang sa ako;y abutan ng umaga ng sikat ng araw sa ibaba sa sofa… dahil doon ako’y nagpatuloy sa aking napintuhong pagtulog.
Umaga at lahat ay abala sa pag-aayos… si Ate Ponyang na mahilo-hilo pa na tulad ko.. at gigiwang-giwang pa sa paghakbang patungo’ng banyo sa kasilyas… at sina Pinsan at Melete na ganoon din na nagpapahimakas sa pag-inat at pag-hikab “Insan..!! Insann…” si Pinsan Joel na nanggigising sa akin… “Magbangon na at makapag-ayos…” babala na niya, dahil pagayak nga siya kagabi pa sa pag-uwi… “Ehhmmpp…Ahhaammm…” nag-iinat ako at nangingilo-ngilo sa sikat ng araw… mahilo-hilo dahil sa LIHIM na puyat at pagod… At nag-umpisa lahat sa kaniya-kaniyang gawain… Si Fely na huli din na nasa higaan pa… kahit si Mylene na halatang sarap-na-sarap pa at himbing pa sa pagtulog… dahil Pagod nga ito na tulad ko…. Pareho kami… “Felll…!!! Fellyyy…” si Ate Ponyang na nangangatok sa Sahig… kaka-iba.. sa probinsya ganoon ang estilo ng pag-gising mula sa ibaba… Pumanhik at Nasok si Melete sa kuwarto nina Mylene at ito ang nagpatuloy na manggising sa Tita niya… At bagaman idinamay sa paggising pati si Mylene “Ehhmmm… saglit laaaannnnggg…” magmamaktol na sabi na nakapikit at patuloy sa tulog ang Mylene.. na noo’y si Fely na nakabangon na at nandoon paring tutop ang kumot at naka-upo’ng parang nag-mumuni-muni na nagdarasal… Matapos marahil at nahimasmasan na Si Fely… ito’y nanaog na iniwan doon si Mylene na sadyang nagpatuloy sa pagtulog…
Sa Umagahan… “Si May-may… tulog pa ba siya.?!!…” ani ate Ponyang “ayaw pa ba yang babaitang iyan na magbangon..??!!” ikain muli na ibig sabihin ay ayaw pa ba niyang magbangon para kumain… “ayan.. eh alam na papaalis ang mga ito eh… Gisingin mo nga.!!!” Utos ni Fely kay Melete habang ito’y handa narin para pumasok sa eskuwelahan…at bago ito umalis namanhik nga “Ate!!.. Ate!!! Gising kana raw… Aalis na yata sila…” pilit na paggising ni Melete at ito’y nanaog na naiwan ang Mylene dahil sa paggising napagulantang siya… Naisip nga niya na araw ng Biyernes… kami ay uuwi na… Nag-ayos agad ito at matapos iayos ang higaan ay agad ito’ng pumanaog na… Makikita at halata sa kaniyang mga mata ang pagkapuyat… medyo matamlay na inaantok pa at mamula-mula pa na ayaw halos idilat sa mga pusikit ng liwanag na naglalagos sa mga siwang… Deretso sa labas at naghilamos “Kumain ka muna…habang nag-aayos pa sila” sabi kay Mylene na tinutukoy na kami ay naghahanda pa… Si Ate Ponyang na laging abala sa mga gawaing bahay at mga paghahanda sa mga labahin… Si Fely din na ganoong abala sa mga pagliligpit na matamang panaka-naka na sa amin ay dumudungaw na halata ang lungkot sa kaniya dahil tapos na ulit ang mga maliligayang pamamasiyal… At alam ko din na kung kailan ulit ang mga sandali ng kaniyang pananamantala ay mauulit…
Makaalis ang Melete na napagPaalaman naming at pinsinayahan ng pasasalamat at pag-anyaya na kung maypagkakataong makasama sa pagliliwaliw sakali sa Pangasinan o Baguio… Masaya siya magiliw sa mga maiikling sandali., iyan si Melete na gaya ng aking nasabi sa una… Malambing din, masiyahin at kuntento sa kung ano ang mayroon siya.
Ganoon din si Pinsan na habang abala si Mylene sa parang wala sa sarili sa hapag kainan na mag-isang nagmumuni-muni na nakatitig sa hapag sa harapan ng kanyang agahan na animo’y kumakain na hindi nilalasahan ang sinusubo… Nandoong biruin ni pinsan at lambingin din na parang bunsong kapatid…. Gayon din na nagpapasalamat sa mga tagpong siya’y akay-akay kahit saan kapag si Fely ay nagyayakag… Sa Hindi alam na may mga LIHIM na ito’y ikinasisiya pala kapag sinasama at iyon ay sadyang nais niya noon pa man…
Ako na abala sa mga gamit na isinisilid sa ming kaniya-kaniyang balutang bag (Knapsack) at nagdudumali para may pagkakataong maaliw si Mylene dahil halata na malungkot ito at sa totoo ay nagging mayumi ito simulang siya’y ma-Donselya… Na nabawasan ang kilos na “BOYISH”… na di malaman kung siya ba ay nalahian o sadyang ganoon lamang siya…
Ang Fely na parang nasisilihan na di mapakaling pumanhik manaog na akala mo ay napakaraming trabaho at pinagkaka-abalahan… Subalit litaw sa kaniyang mukha ang kung ano’ng bagay ang nais isagawang trabaho ba o ano ito… Balisang di maipaliwanag na bagaman makikita sa mukha niya na kumukulimlim ito…Parang pusang di mapaanak na di maipinta ang mukha… Dahil sa buhay niya’y malaki at malalim at parang maraming LIHIM na tinatago…. Iyon ay di ko pa alam kung bakit hanggang ngayon ay ganoon at nakapisan parin… ibig sabihin ay single pa…. Ayyy… Ang Fely rumatsada na “Myelennnneee…!!!” sigaw niya mula sa tantiya ko’y nasa kalagitnaan ng hagdanan na saglit napahinto… “Samahan mo si Joel dyan ha…” pahabilin “Oo…” matamlay na sagot “Eh kung sakali samahan mo kina Luningning… kina Lola magpaalam…” pahabol pa niya….
Sa pakiwari ko ngay nakahanap nga ito ng napakagandang dahilan “Tsk!! Tsk..!!! talaga nga naman ohh…” pagka Azar ko’ng bulong sa na walang kausap kund isarili ko lang din… nagkakalampugan ang sahig na animo siya ay abalang-abala sa paglilinis… labas ditto-labas doon ng mga labahing parang totoong maglalaba nga… “Hoyyy.. lalake… nakapagpaalam kana kagabi kina Lola…?!! Tagal nyo doon eh…” wow, nang biglang siyay dumungaw na nagsiguro kung ako’y sadyang totoong handa na at nakaligpit na… “Ahh.. Oo nga po…” bantulot ko’ng sagot “Hmm.. okay… sige at lilinis muna ko… dyan ka muna…” sabay kindat sa akin na parang nagpapahiwatig pa… At naramdaman ko na nanaog… mabilis ako’ng nagdudumali din na lahat ay sigurado at walang nakalimutan… “Hmm.. kayo… bilisan dyan… tama na ang biruan…” pahaging sa dalawa na nasa mesa pa na nagtatawanan din paginsa-ginsa… Halos ipagtulakan ang mga ito na pumaroon saglit sa kabila… at sila ngay nagtuloy doon. Naiwang nasa likurang bahay si Ate Ponyang na abala sa mga gawaing pagwawalis at pagsasa Ayos sa mga Hayupan at sa madalahan ng mga Dayami’ng kinalat ng mga manok na nagkakalkal… at doon di’y halos itambak ni Fely ang mga labahing nagbabadyang gawin na maghapon nina Ate Ponyang… Mylene.. and siya kung tutulong nga…
Dahilang nanaog siya para marahil masiguro ang kung ano’ng ang mga pinaplano ng Buruha… Nang ako’y aakmang lumabas ng kuwarto at para kunwa’y manaog din… siyang aking makakasalubong dahil mabilis na namanhik ang inaasahan ko’ng Bruha ga… Ahahaaa… Natawa ako dahil “Parang ang husay gumawa ng timing…Haayyy…” at heto na nga na mabilis… ako’ng kunway abala sa pagsisinop sa papag na hinigan ni pinsan… “Woww.. sipag…” siya si Fely na nasa likuran ko na sa bungad ng pinto… dahil talilis ang kapirasong bintana na nakapaharap sa kawayan sa pasalumpapak na mga sanga ng nagsusumaliw na dahon at sanga ng mangga walang duda na kahit sino man ay walang makakapuna kahit magkaluskusan dahil mahangin sa umagang iyon… amihan na galling sa silangan…
Nang ako’y mag-unat… “Hmmm… handang-handa na ang binata sa pag-uwi…” sabay sa mapipinong kurot na may lambing “…’Te Fely… Thanks ha…” mahina ko’ng pasasalamat “At saan.. at bakit nagpapasalamat kana?!…” nang magiliw pa ako’ng hawakan at hilahin na para bang ako’y kaniyang anak-anakan na damulag na nais niyang lambingin… iiwas sana ako nang “Hhmmm… ang-ilap mo ha…” nangiti siya sa akin at sa namumutla ko’ng wangis “Ehh… baka mahalata nila na…” naputol sa kaniyang mabilis na “Na… ano?!… na dahil naglalambing ako… dahil gusto ko ikaw…” walang patumanggang sinabi… “Ahh..ehh… ako?!!…” paniguro ko pa na nagtataka “Bakit ako… eh… medyo parang Ate ko na ikaw… Bakit hindi si Pinsan… si Kuya Joel…” patdang rason ko “Hhmmm.. si manong….” Oo, nga si manong… iyan si Pinsan Joel… parang tigang na parang wlang katas na walang lambing sa sarili… di mo kakikitaan ng Giliw at pagkagusto sa mga partnerpartner at lagging isang Manong nga na mapangaral… magkuwento man ito ay napaka-ingat at matipid na iyon ngang pangingilagan… Manong nga ito…
“Eh…” sa wala ako masabi at lakas ng kabog ng aking dibdib… parang may Dilubyo sa loob ng kuwarto na mangyayari “Okay lang yun… ganito man ako sa iyo… di ibig sabihing… uubligahin kita sa lahat ng gusto ko para sa kabayaran…” parang may-ibig sabihin “hindi naman…” sabi ko… sabay singkaw ng kaniyang mga braso sa aking batok… halos magpantay kami ng taas bagaman kaunti lang ang aking aguwat sa kaniya at halos magtama ang aming mukha… Atubili ako at medyo asiwa… parang gusto ko’ng humulagpos sa kaniyang pagkaka-yapos sa aking batok… Tutok ang kaniyang harapan na namakat sa kaniayng soot na kagabi pang duster… Naalala ko ang nagawa ko sa kaniya… na tinayuan din ako ng Balahibo kahit paano.. kahit medyo azar at suklam ako dahil sa aguwat ng aming Edad… marahil ay nasa papasok na siya ng 28 o lalagpas pa na halos ka-Edaran ni Pinsan… Hinog na hinog na ito… may hitsura naman… pero ewan… “Ehhh… baka madatnan nila tayo…” atubili ko parin sa kaniya “Oo,.. kung magtatagal…” matalino niyang sagot… Mahusay na Guro… mahusay na instructor… dahil sa kaniya… natototo ako’ng manghilakbot na rin… Sa masuyo niyang mga haplos… sa masusing mga maingat niyang mga pagsasamantala at LIHIM na nasa… heto at napakaganda ng kaniyang Tiyempo… Nagsisimulang ako’y bigyan ng leksyon… “Please… sundin mo lang ang mga galaw…” nakiki-usap na nanginginig… naninimsim… mabibilis na mga halik… sa aking leeg… sa aking mga dibdib na di pa nalalapatan ng damit at panloob ko lang na Sando ang nandito… kahit magkaganoon… nag-aalab ako dala ng kaniyang ginagawa…
Itutuloy...
0 comments:
Post a Comment