“Excuse po koya” tumayo si Neneng at lumakad papuntang lababo.
Hindi naman ako makatayo agad dahil sa nag-aalburuto kong alaga na namumukol sa aking shorts. Nagpalipas muna ako ng ilang sandali, nag isip ng kakaiba para kumalma si tarugo, katatakutan, gyera at iba pa, pero malakas ang hatak ni Neneng sa aking kamunduhan kaya ayaw lumambot ang aking teksas.
Ilang minuto rin ang lumipas ay naramdaman ko ang marahang paglambot, inisip ko kasi na anumang oras ay pedeng dumating sina mommy at Manang Mely, pero hindi yun sapat para lubusang manahimik ang mabagsik kong alaga. Pagtayo ko na alam kong syang hinihintay si Neneng ay sabay lapit nya sa mesa upang ligpitin ang aming kinainan. Dumeretso ako ng lababo at naghugas ng kamay. Nagsasabon ako ng kamay nang kumalabog ang mga plato sa lababo at sa sahig.
“Nako, surry po koya, nadolas sa kamay ko”.
Dadamputin ko sana yung nasa lababo pero mabilis ang ginawang pag-awat ni Neneng sa kamay ko…
”Ako na pu koya”. Dumantay ang kanyang braso sa akin at muli kong naamoy ang bango ni Neneng.
Ramdam ko ang kinis ng kanyang balat na bahagyang kumiskis sa aking braso habang tuliro sa pag aayos ng nagkalat na plato sa lababo.
“Koya nabasag po yung isa sa sahig” pag-aalalang sabi.
“Ok lang yan, konting bagay lang yan at normal, wag mong intindihin”.
Biglang dinukwang ang nabasag na plato sa sahig upang pulutin. Di ko agad napansin kaya di ako nakailag, sapol ang malagihay kong alaga ng malambot na pwet ni Neneng, halos mapisak sa lakas ng impact, pero hindi masakit kundi masarap.
“Ayyy sorry po koya” sabay takbo at umapuhap ng walis.
Alam kong damang-dama ng kanyang pwet ang init at tikas ng aking tarugo kaya di malaman ng kung ano ang pupulutin. Naalarma naman ako, baka dahil sa nangyari eh lalong matuliro at iwasan ako ni Neneng.
“Neng ok ka lang ba? Papasok na ko sa kwarto ikaw na bahala dito ha” pa-patay malisya kong sabi.
“Opo koya”.
Pagpasok ko ng kwarto, biglang dating naman nina mommy at dinig ko ang pagsesermon ni manang Mely kay Neneng.
“Neneng anong nangyari” si manang Mely.
“Nadolas po sa kamay ko ang plato, nabasag po yung isa” maliksing sagot ni Neneng.
“Hindi ka kasi nag-iingat eh nakabasag ka tuloy, eh mahal ang mga plato ngayon, ano ka bang bata ka”.
“Sorry na po manang di ku po sinasadya” salag ni Neneng.
“Nangyari na yan wala na tayong magagawa, basta sa susunod eh mag-iinga ka na lang ha Neneng” si mommy.
“Opo ati”.
“Dumating na ba ang kuya Carmelo mo” tanong ni mommy.
“Opo ati, nasa kwarto po, ipaghahain ko na po ba kayu?”.
“Wag na, kumain na kami sa Jollibee ni manang, ipagpatuloy mo na lang ang paglilinis dyan, pag-igihan mo at baka may matirang bubog sa sahig. “
“Opo ati”.
Pagkatapos kong maglinis ng sarili ay nahiga na ko. Dinama ko ng aking kamay ang aking alaga, dinakot dakot at inisip ang naganap kanina, ang mabangong amoy ni Neneng, ang pagkiskis ng aming mga braso, ang pagkakadunggol ng aking ari sa kanyang pwet. Inisip ko na halos isang dangkal na lang eh PEPE na ni Neneng ang natumbok ng aking manok. Kay sarap sigurong damhin ng PEPE ni Neneng, kay sarap halikan at himurin. Sa mga sandaling yun ay nalimutan ko si Anne, siningitan ng imahe ni Neneng ang aking diwa na dala-dala maging sa aking pagtulog.
Kinaumagahan, masigla akong gumising ng maaga, matapos magkape ay dumeretso na ako sa banyo at naligo nang pakanta-kanta. Paglabas ko ng banyo ay nasalubong ko si Neneng galing sa aking kwarto at bitbit ang maruruming damit.
“Good morning Neng” masaya kong bati.
Gud morning po koya” tugon naman nya na ayaw tumingin, nagdudumali sa paglakad papuntang kusina. Siguro nahihiya pa rin sa nangyari kagabi, sa isip ko. Mag-aalas otso ay nasa opisina na ako, at as usual, nandun na si Des.
“Good am sweetie pie, ang seksi mo ngayon ah”.
“Gud am loverboy, for your information, dati na kong seksi noh” sabay ismid.
“Bat mukhang blooming ka yata ngayon at masigla” usisa nya.
“I guess you better congratulate me and get ready for the blow-out hehehe”.
“And why…what’s the occasion?”
“You’re beginning to forget something huh, sign of old age yan hahaha” biro ko.
“Hoy anong old, batang-bata pa ko noh” sabay kurot. “Eh di ba may pustahan tayo, remember the half-salary bet?”.
“Oo naman noh, ilang araw pa lang yun eh, wag mong sabihin na may balita ka na”.
“Yeessss…at shota ko na si Anne” buong pagmamalaki kong taas ang noo.
“Oowww? I don’t believe you, ang bilis naman, pokpok yun kung bumigay agad hahaha”.
“No kidding, kahapon lang sinagot ako, anong patunay ang gusto mo”.
“Di nga”.
“Oo nga totoo sinasabi ko sayo, di kita binibiro”. Biglang nagbago ang aura ng mukha ni Des, parang nahapis at nalungkot.
“Sige mag-work ka na at may tatapusin pa ko” sabi nya.
“Eh papano yung…..”
“Sa katapusan ibibigay ko sayo” payamot nyang sagot sa di ko pa natatapos na tanong sabay talikod.
Abah, bat kaya nagkaganito ang babaeng ito, ahh siguro nainis dahil natalo sa pustahan hehehe, sa isip ko.
Makalipas ang isang oras…”Hoy loverboy may phone call ka sa line 2, si Anne daw” at padabog na ibinaba ang kanyang phone.
Naibigay ko nga pala kay Anne ang number ko sa opisina kahapon. Dinampot ko ang linya…
”Hello”. “Carmss…si Anne ito…akala ko tatawagan mo ko kagabi..naghintay ako eh” paglalambing na tanong.
“Naku sorry Anne, actually tatawagan sana kita kaya lang paglatag ng katawan ko sa bed eh nakatulog ako ng deretso until morning, napagod kasi kahapon hehehe”.
“Ah ganun ba…akala ko nalimutan mo na agad ako eh”.
“Ikaw malilimutan ko? Never…at saka ngayon pa na ikaw na lang lagi ang laman ng utak ko,” bola ko.
“Talaga?” halatang masaya sa aking sinabi.
“Nasan ka”. “Dito sa bahay, maya-maya pa pasok ko sa school, liligo pa lang ako baka gusto mo kong sabayan hehe”.
“Abah syempre gustong-gusto noh, kung makakalipad nga lang ba ako eh di katabi mo na ko ngayon”.
“Wow ang sweet…Carms na miss kita kagabi…”
“Ako rin naman eh, pero di bale pagkikita ulit natin babawi ako” dinig ko ang mahingang buntung hininga ni Anne.
“Really”… o sige na at baka nakaistorbo ako…maliligo na ko…take care and byeee”.
“Sige ligo ka na..sayang hihiluran pa naman sana kita hehehe…sige byeeee…love youuu”.
“Love you too…byeee”.
Kita ko sa gilid ng aking mata na habang magka-usap kami ni Anne ay paminsan-minsang sumisilip si Des, parang naniniktik, at nang magtama ang aming mga mata eh kita ko na isang bakol ang pagmumukha. Sa buong maghapong yun eh di halos mapuknat si Des sa kanyang mesa, subsob ang ulo sa trabaho na di naman pangkaraniwan sa kanya. Kahit gaano karami ang kanyang trabaho eh may panahon pa rin sya dati sa pakiki tsika sa amin, pero kataka-taka ngayon.
“Uyyy…ang aleng sipsip mukhang wala sa mood ah” bungad kong biro.
“Hooyy…una, hindi ako sipsip…masipag lang ako, at pangalawa may bisita ako ngayon kaya wala ako sa mood noh. Lubayan mo nga ako Carmelo at baka di pa kita bayaran dyan eh makita mo.”
“Ang suplada naman ng ale, pero alam mo kahit pala nagsusungit ka eh maganda ka pa rin.”
“Ugok…lokohin mo lelang mo…alis ka nga dyan at may tinatapos ako…tsupiii.”
“Tamo to, parang nagtataboy ng aso…itong guapong ito eh tsinu-tsupi mo…. Buti sana kung tsupa hehe” pahabol kong bulong pero narinig pala.
“Bastos…kuneho ka” sabay dampot ng paper clip at ibinato sa akin.
Sinabayan ko ng takbo habang halos himatayin ako sa hagikgik. Uwian, sadyang inabangan ko si Des upang tiyakin na hindi totoong galit sa mga biro ko kanina. Paglabas galing ng ladies room eh binati ko agad.
“Des may lakad ka ba?” tanong ko.
“Wala…at bakit mo naitanong aber?”
“Ala lang gusto lang sana kitang ilibre sa pamasahe, ihatid na kita tutal wala rin naman akong pupuntahan eh, deretso na ko sa bahay”.
“Wag na, baka may lakad kayo ni Anne, istorbo pa ko.”
“Wala nga…sige na sabay ka na para may kakwentuhan ako.”
“Ayoko…aasarin mo lang naman ako eh…mag commute na lang ako mas maigi pa.”
“Ito naman parang di kaibigan, akala ko pa naman eh dadamayan mo ko sa hirap at ginhawa.”
“Sa ginhawa oo, pero sa hirap… ikaw na lang.”
“Uyyy nagpapatawa ang ale…o ayan tawa na ko ha ha ha.”
“Tara na Des..plssssss.”
“Hayy ang kulit mo…sige na nga.”
“Ayan…ngumiti na sya..yeheyyy” at sabay kaming naglakad papuntang parking area.
Actually, isang way lang kami at di naman kalayuan ang bahay nina Des sa amin, mas unang dadatnan ang bahay nila, sa Zapote sila nakatira. Kung ilang beses na akong nakapunta sa kanila kasama sina Ritchie, Joseph at iba pa naming ka-grupo sa opisina, lalo na pag may okasyon sa kanila. May kaya ang pamilya ni Des, mababait ang kanyang mga magulang, kilalang-kilala na nila ako bilang isa sa mga kaibigan ni Des, at madali silang pakibagayan. Pangalawa si Des sa tatlong magkakapatid, ang panganay nilang lalake ay isang Engineer at nakadestino sa Davao, yung bunso ay lalake rin at kaka-graduate lang.
Habang naglalakbay ay nagkukwentuhan kami ni Des partikular sa mga bagay na nagaganap sa aming kumpanya. Pareho kasi kami ng pananaw at against sa maling pamamalakad ng bagong team ng management, kaya naman magkasundong-magkasundo kami pag trabaho ang pinag-uusapan. Kahit naaaliw kami pareho sa pinag-uusapan ay napansin namin na mabagal ang usad ng mga sasakyan, traffic sa may Roxas Blvd. Halos isang oras ang nakalipas ay nasa tapat pa lang kami ng Baclaran church. Grabe ang traffic at mukhang may aksidenteng naganap sa may kanto ng Coastal mall. Gabi na ay di pa kami nakakalampas ng MIA Road, usad pagong at kung nilakad siguro namin ang Zapote eh malamang na nandun na kami. Panay ang buntong-hininga ko at angal pero di na sumasagot ang kausap ko, nakatulog si Des.
Pagod na rin ako kakatapak ng preno, gas, clutch…whew ngayon lang nagka traffic ng ganito katindi dito. Thirty minutes pa ang lumipas ay di pa rin gumagalaw ang traffic, ramdam kong may dumagan sa aking balikat, si Des napasandal ang ulo. Hinayaan ko, di ko tinanggal, kakaawa naman, pagod na sa office eh pagod pa sa byahe. Sa pagkakasandig ay hinipan ng hangin mula sa aircon ang kabigha-bighaning amoy ng kanyang buhok, mabango, halatang maalaga sa katawan. Naging curious ako, inilapit ko pa ang mukha ko sa nakahilig nyang ulo at inamoy-amoy ko ng malapitan…ang bango nga. Kumibot ang alaga ko, nagising sa pagkakahimlay. Hinawakan ko ang mukha ni Des ng kanang kamay para di malaglag sa pagkakasandig sa aking balikat, talagang makinis at malambot ang kanyang pisngi.
Ano ba ito…tinitigasan ako, pakiramdam ko ay yakap yakap ako ni Des habang nagmamaneho. Heto na naman ang tukso na kay hirap labanan…at nadala ako. Hinawakan ko ang kamay ni Des na nakalaylay sa harap ng kanyang kandungan, ginagap ko yuon ng aking palad. Kay lambot ng kamay ni Des, ang sarap himas-himasin. Di pa rin nagigising si Des, nakadagan pa rin ang ulo sa aking balikat, ramdam ko ang bigat. Napapalunok ako ng laway sa kakaibang init na aking nararamdaman, pumipiglas ang aking alaga, lalo na nang makita ko ang palda ni Des na umangat at lumitaw ang maputi at makinis nyang hita.
Nang mga oras na yun, kung ang iba ay inip na inip sa kabagalan ng trapiko ako naman ay nagwi-wish na sana ay wag munang umusad kahit abutin ng umaga. Binitawan ko ang kamay ni Des at dahan-dahan kong ipinatong ang aking palad sa nakalabas nyang makinis na hita. Magkahalo ang kaba at nginig ng pagnanasa ay unti-unti kong hinaplos haplos at dinama ang kakinisan…ang sarap, lalong nag-ulol sa galit ang aking alaga. Inilipat ko ang aking kamay, inilagay ko sa pagitan at sinapo ang kaliwang bahagi ng kanyang hita. Pinipisil-pisil ko nang biglang umungol si Des… patay… nagising. Dali-dali kong inalis ang aking kamay at inihawak ko sa kambyo.
“Hohhummm….nasan na tayo?” pupungas-pungas nyang tanong.
“Malapit na…malapit na sa Coastal mall” nakangiti kong sagot.
“Ano? Nandito pa lang tayo?”
“Eh may aksidente yata sa may coastal road eh. Buti ka pa nga eh, medyo matagal ka ring nakatulog..naghihilik ka pa nga eh.”
“Hilik ka dyan…di ako naghihilik noh” sabay kurot sa tadyang ko. Ewan ko ba pero yung kurot nya eh parang may dalang kuryente na gumapang sa aking katawan at nanulay hanggang sa litid ng aking pagkalalake…
Itutuloy...
0 comments:
Post a Comment