Si Des naman ay halata kong gustong magprisintang sumama pero hindi
nagawang sabihin, nahihiya siguro at sa pakiwari ko ay nag-aantay na
yakagin ko, pero hindi ko ginawa.
“Sweetie pie, next time na pumunta kami dun, isasama kita ha…after our family reunion…then ipapakilala kita sa mga kamag-anakan ko sa Bulacan” pagbibigay pakonsuelo ko kay Des upang hindi magtampo.
Naunawaan naman nya ko, tumango sya at ngumiti sa akin na ginantihan ko naman ng napakalambing na halik. Alas otso ng umaga nang kami ay makarating sa Malolos, Bulacan… ang bayan na sinilangan ng aking mommy. Sa barangay Matimbo matatagpuan ang kanilang ancestral house na kasalukuyang tinitirhan ng bunso nilang kapatid na si tito Raul. Dalawa na rin ang anak ni tito Raul, parehong barako, dose anyos ang panganay at otso naman ang pangalawa. Masinop sa bahay ang asawa ni tito, sa katunanayan ay maganda ang pagkakaayos ng loob at labas ng bahay, at halatang iniingatan ang pagka-orihinal ng ilang parte ng kabahayan na pwede pang i-preserve, at bumagay naman sa pagkaka-renovate ng ilang bahagi.
Malawak ang bakuran nina tito, sa harapan ay may puno pa ng langka at makapuno, sa duluhan naman ay may mga puno ng saging, mangga, santol, kaimito at iba pa. Sa ilalim ng puno ng mangga ay may duyan at papag na paboriting pahingahan ni mommy sa tuwing pumupunta kami dito dahil napakasarap ng ihip ng hangin…maaliwalas.
“Ate hindi pa ba mag-aasawa itong pamangkin ko ha” sabay tapik ni tito
sa balikat ko.
“Ewan ko ba dyan, wala pang iniuuwi ng bahay at ipinakikilala sa aking girlfriend eh” sagot ni mommy.
“Naku delikado na yan, baka pilantikin din ang mga daliri nitong pamangkin ko, sayang ang ka-guapuhan… kaisa-isa pa naman” sabay halakhak ni tito.
“Wala pa lang po sa tamang panahon tito, hayaan nyo pag meron na akong ka-engaged isasama ko dito at ipapakilala ko sa inyo” salag ko naman.
Matapos ang aming masaganang almusal ay nagsimula na kaming maghanda ng mga dadalhin para sa pagpunta sa palaisdaan nina tito. Si manang ay halatang excited na excited na dahil alam nya na sasakay kami ng bangka papunta sa palaisdaan, lalo na si Neneng na waring kinasasabikan ang muling paglusong sa dagat na kanyang kinamulatan at kinalakhan. Nang maayos na ang lahat ay isinakay na namin ang mga gamit sa isang pampasaherong jeep na kamag-anakan din namin ang may-ari at tumungo kami sa kalapit na pondohan kung saan nag-aantay ang mga bangka naming gagamitin.
Tatlong bangka ang naroon, isang malaki at dalawang medyo may kaliitan.
Sumakay sa maliliit na bangka ang mga trabahador ng palaisdaan, at doon
naman kami sumakay sa malaki kasama sina tito at tita. Habang
ginagabayan at inaayos ng piloto ang mga sumasakay ay napansin ko ang mga kalalakihan sa pondohan na masusing nangakatingin sa banda namin, ang iba ay nagbubulungan pa, pero sa totoo lang iisang direksyon ang
pinatutunguhan ng kanilang mga mata… kay Neneng. Naka t-shirt lang ng puti si Neneng at light blue na jogging pants na bagay na bagay sa kanya, hindi mo aakalain na mumurahin at sa Divisoria lang binili nina mommy, lalong lumutang ang kakinisan ng kanyang balat. Kay gandang pagmasdan ng kurba ng maliit nyang beywang at ang korte ng kanyang malantik at bilugang pwet.
Bumagay din ang pagkakatirintas ng kanyang buhok na nagpatingkad ng kanyang mala-inosenteng kagandahan na kung hindi mo kakilala ay mapagkakamalan mong isang anak mayaman na ni hindi pinapadapuan sa langaw ngkanyang mga magulang. Alam ko maraming mga mata na humahanga, nagpipiyesta at nanggigigil sa kabuuan ni Neneng habang papasakay ng bangka…di ko naman sila pedeng pigilan dahil normal lang sa lalake ang humanga o magnasa sa isang kagandahang tulad nya… depende na lang yun kung papano mo dadalhin ang pagpapantasya.
Sina mommy at tito ay doon sa bandang unahan pumuwesto, ang asawa ni
tito at mga anak nila, kasama ang iba pa naming mga pinsan, ay sa gitna, kasunod ay ang mga dala naming gamit, sa parteng hulihan naman si manang at si Neneng. Dahil huli akong sumakay ay sa bakanteng lugar sa hulihan din ako nakakuha ng pwesto sa likuran nina Neneng...at sa likuran ko ay ang piloto ng bangka katabi ang makina.
Umusad ang bangka na magdadala sa amin sa Pamawaran, ang lugar kung
saan naroon ang palaisdaan nina tito. Ang Pamarawan ay isang baranggay sa maliit na isla na sakop din ng Malolos, Bulacan na ang pangunahing
hanapbuhay ng mga tao ay pangingisda at tubig ang nag-uugnay sa kabayanan. May nabiling bahay dito sina tito kaya walang problema sa kanila kahit ilang araw silang magtrabaho at magbantay sa palaisdaan… fishpen sa partikular na katawagan. Halos dito na ginugol ni tito ang kanyang panahon sa pagpapalago ng kanilang negosyo at ngayon nga ay tatlong fishpen na ang kanyang iminimintine. Malaki kasi ang kitaan sa bangusan, halos triple ang balik ng puhunan mo sa loob lamang ng tatlo o apat na buwang pag-aalaga, wag lang mapeperwisyo ng bagyo at ibang uri ng kalamidad.
Habang binabaybay namin ang daan papuntang isla ay walang pagsidlan sa kagalakan ang mga bata, panay ang ladlad at salok ng kamay sa tubig na kung minsan ay tumatalsik sa aming mga nasa likuran. Kita ko ang katuwaan ni manang na sa pakiwari ko ay noon lang nakasakay ng bangka. Paminsan-minsan naman ay nililingon ako ni Neneng na may kasamang ngiti. Dahil medyo may kalapitan ang pagkakalagay ng upuan sa pwesto ko sa inuupuan nina Neneng ay hindi ko maiwasan ang paminsan-minsang pagdunggol ng aking tuhod sa kanyang pwet… buti na lang at hindi kay manang natatapat hehe.
Hindi naman pinapansin ni Neneng, parang walang malisya sa kanya, pero sa akin katakot-takot na malisya, kahit ang munting pagdikit sa alin mang parte ng kanyang katawan.
“Ok ka lang ba Neng?” bulong ko. Lumingon sa akin…
“Ok lang po koya” sabay ngiti.
Sukat doon ay pasimple kong hinawakan ang kanyang braso, hinatak ko ng dahan-dahan hanggang mailagay ang kanyang kamay sa kanyang likuran. Sinilip ko ang piloto, abalang-abala sa pagmamatyag sa aming daraanan, itinabing ko ang aking katawan saka ko hinawakan ang kamay ni Neneng na natatakpan ng aking tuhod. Pinisil-pisil ko ang kanyang palad na noon ay pinaubaya na sa akin anuman anggusto kong gawin. Tangna… tigas na tigas na naman ang alaga ko, gusto ko sanang ipahipo sa kamay ni Neneng dangan nga lamang at nag-aalala ako na baka mapasigaw eh mabulilyaso pa. Kaya nagkasya na lamang ako sa paghawak at paghimas ng kanyang kamay habang nakatago sa kanyang likuran.
Damang-dama ko rin ang mga ganting pisil niya sa aking kamay, ibig sabihin, nagkakaunawaan na kami kahit walang salitaang nagaganap. Nang marating namin ang isla ay hindi magkamayaw ang mga tao naming inabutan doon, nandoon na rin ang mga taong pumakyaw ng aanihing bangus. Inayos muna namin ang mga gamit na dala sa bahay.
Maraming kabitbahay sina tito sa isla, kongkreto rin ang mga bahay paris ng sa kanila, sadyang pinatibay dahil sa banta ng anumang bagyo na daraan doon. Bawat sambahayan na may kaya sa buhay ay may sariling generator at yung iba na hindi kaya ang gastos ay nagkasya na lamang sa baterya ng jeep na ginagamit sa ilawan at sa panonood ng tv. Sa likod ng bahay nina tito ay may malawak na hati-hating fishpond kung saan tilapia naman at sugpo ang inaalagaan ng mga nagmamay-ari. Pero sa tingin ay tapos nang anihin at hindi pa nalalagyan ng panibagong binhi o figerlings.
Ang bawat pagitan ng fishpond ay may malalapad at matataas na pilapil na natatamnan ng pinaghilerang puno ng bayabas na hitik na hitik sa bunga… sa tantiya ko ay mga anim na hektarya ang lawak kung pagsasama-samahin. Ang natatandaan ko ay may lugar kaming pinapaliguan sa dulo ng fishpond noon na hanggang dibdib lang ang malinaw na tubig.
“Wow koya ang daming bayabas” ang tuwang-tuwang bungad ni Neneng sabay turo sa mga puno ng bayabas.
“Oo nga eh, gusto mo ba? Mamitas tayo mamaya” aya ko.
“Opo koya” masaya nyang tugon. Lihim na ikinatuwa ko ang kanyang pagpayag.
Makaraan ang may tatlumpong minuto ay nagkanya-kanya na ng sakay sa
bangka ang mga mamimili ng bangus at ang mga manggagawa sa fishpen.
“Ate sasama ba kayo sa fishpen? Malaki naman ang guard house doon eh, kakasya tayo” aya ni tito.
“Syempre sasama kami…tara manang sama tayo para makita mo kung papano magharvest ng bangus…Carmelo sasama ka ba?” si mommy.
“Hindi na po ako sasama dun, tutulong na lang po ako dito sa paghahanda ng pananghalian mamaya.”
“Ah oh sige…Neneng tumulong ka na rin muna dyan at tingnan nyo yung mga bata, wag nyong papabayaan na lumusong sa malalim” patuloy ni mommy.
“Opo ati.”
Maya-maya pa nga ay pumalaot na ang mga bangka papuntang fishpen.
Kagulo ang mga bata, takbuhan papunta sa pilapil ng may mga puno ng
bayabas, kanya-kanyang akyat. Binilinan ko ang panganay kong pinsan na
tingnan ang kapatid at mag-ingat sa pag-akyat.
“Neng tara mamitas din tayo ng bayabas, samahan mo na rin akong tingnan kung nandun pa yung pinaliliguan namin dati sa may dulo ng fishpond.”
“Sige po koya.” Tinahak namin ang landas ng pilapil, payuko-yuko kami sa mga nangagsalabat na mabababang sanga ng puno ng bayabas, ganunpaman ay wiling-wili si Neneng sa mga nangagbiting bunga na halos bumubunggo sa aming ulo, pag nakakakita ng hinog ay tumatalon sa tuwa sa pagpitas .
“Gusto mo koya?” sabay kagat.
Hinayaan ko muna sya. pinanood ko, kay sarap tingnan ni Neneng sa pamimitas ng bayabas, inosenteng-inosente ang dating. Nang alam kong kuntento na sya ay inaya ko na,
“Tara Neng doon tayo sa dulo” saka ko hinawakan sa kamay at inalalayan ko upang hindi madulas sa mga uka ng pilapil.
Nang marating namin ang dulo ay nakita ko agad ang dati naming paliguan
noon, malinaw pa rin ang tubig, kita ang buhangin sa ilalim at mukhang ganoon pa rin ang sukat ng lalim… mas gumanda ngayon dahil nalalambungan ng mga sanga ng bayabas na pwedeng silungan, at naging parang isang munting beach na may dalawang metrong dalampasigan na nagsisimula pagbaba ng pilapil. Bumaba ako upang tiyakin ang lalim ng tubig, mababaw sa unang sampung metro, pero palalim nang palalim habang lumalayo ka.
“Sarap ng tubig Neng hindi masyadong malamig, halika bumaba ka rin dito” sigaw ko.
Nang makita kong nag-aalangan ay lumapit ako at inalalayan ko hanggang sa makababa ng pilapil. Ang mataas na pilapil ay nagsilbing pader na pwedeng pagtaguan dahil kanlong na kanlong mula doon sa aming pinanggalingan, at sa harap naman ay malawak na karagatan na ang iyong makikita.Naghubad ako ng t-shirt at isinabit sa sanga ng bayabas na nakabitin. Hinawakan ko sa kamay si Neneng at sabay kaming lumusong sa tubig, lumakad papalayo sa pilapil… ramdam ko ang unti-unting paglalim. Ang akala ko ay matatakot si Neneng habang lumalalim pero hindi pala, mukhang sanay nga sa tubig dagat… ako ang huminto nang umabot na hanggang dibdib …
”Neng malalim na” sabi ko.
”Hindi ka ba talaga marunong lomangoy koya?” tanong nya habang tumatawa.
“Medyo lang, langoy aso, pero di ko napa-praktis. Tara balik na tayo, unahan tayo sa paglangoy” hamon ko.
“Sige koya” saka sinabayan namin ng langoy papuntang pilapil.
Naunahan ako, marunong nga syang lumangoy… mabilis, pero mas mabilis ang mata ako. Dahil pagtayo nya ay nakita ko agad ang pagbakat ng kanyang katawan, linsyak sa ganda talaga at sa malapitan pa..haneepp. Bakat ang bra na kita ko ang pagkakahulma ng tulisang suso, pati ang panty na halos ipagkanulo ang kanyang itinatago… bakat na bakat. Hindi ako nagpahalata na pinagpipiyestahan ng mga mata ko ang kanyang murang alindog. Pilit nyang hinahatak ang kanyang basang t-shirt upang maalis ang paghakat sa kanyang dibdib, pero bumabalik din. Wala syang nagawa kundi pag-ekisin ang kanyang mga braso sa tapat ng kanyang suso upang itago ito sa aking mapanuring mga mata. Napansin kong medyo nanginginig ang kanyang labi at baba
“Nagiginaw ka ba?” tanong ko.
“Konti po koya, malakas kasi ang hangin.”
Kinuha ko ang t-shirt kong nakasabit sa sanga ng bayabas at ibinalabal sa kanya…
”Nagiginaw ka pa?” muli kong tanong.
“Hindi na masyado koya.”
Hinawakan ko sya sa magkabilang balikat, umangat ang kanyang mukha at tumingin sa aking mga mata na waring nagtatanong, tinitigan ko… nagtitigan kami ng ilang segundo.
“Neng..napakaganda mo talaga…” saka ko masuyong niyakap.
“K-koya baka may makakita” pagbibigay nya ng babala.
“Walang tao rito, malayo ang mga bata sa lugar natin at hindi pupunta ang mga yun dito… walang makakakita sa atin” paniniguro kong bulong sa kanya.
Yun lang at naramdaman ko na lamang na magkayakap na kami. Hinigpitan ko, halos tumusok ang kanyang tulisang mga suso sa aking dibdib. Naramdaman ko rin na kaunting humigpit ang kanyang yakap sa aking katawan at hindi na iniiwas ang kanyang pwet sa pag-umpog ng aking galit na galit na kargada sa kanyang puson. Kahit basa ang kanyang katawan at buhok ay amoy na amoy ko pa rin ang bango ng kanyang cologne na lalong nagpapasingasing sa aking alaga.
Isinandal ko si Neneng sa mataas na pilapil sa ilalim ng sanga ng bayabas. Kay ganda ng aming pwesto, parang sadyang inayos at inihanda para sa aming dalawa. Pinagmasdan ko munang mabuti ang kanyang mukha, napakakinis ng kanyang mga pisngi, kay gandang tingnan ng mumunting balahibong nakatubo paakyat sa kanyang patilya, kumikislap kapag tinatamaan ng liwanag ng araw, kaakit-akit ang tsinitang mga mata na pag tinitigan ay para bang laging iiyak na malakas magbigay sensasyon, ang ilong na hindi masyadong matangos at mas lalo namang hindi sarat ay bumabagay sa korteng puso nyang mukha, ang makipot na bibig na biniyayaan ng magaganda at mapupulang mga labi ay kay sarap siilin. Kabigha-bighani talaga ang mukha ni Neneng at nakakalibog.
Dinampian ko ng malambing na halik ang kanyang noo, napapikit si Neneng, isinunod ko ang mata, ilong, pisngi, at sandaling humimpil sa tenga. Nilaro ko ng labi ang kanyang tenga, sa labas at sa loob, umungol si Neneng…
“Koyaa…hmmpppttt” saka humawak sa batok ko ang isa nyang kamay.
Tirik na tirik ang aking ibon, galit na galit at hindi kayang pakalmahin ng malamig na simoy ng hangin na nanggagaling sa karagatan. Ibang init ang nasa loob nito, mainit pa sa kumukulong lava ng bulkang pinatubo. Pakiramdam ko ay kayang wasakin ang aking suot na brief sakaling hadlangan ang kanyang pag-aalimpuyo, na lalong naulol nang sumayad at tumusok sa hita ni Neneng. Mabilis ang tibok ng aking puso dahil sa nararamdaman kong kalibugan at alam kong ganun din si Neneng, di ko lang alam kung sa libog o sa takot.
Inangat ko ang aking mukha, sinipat ang kanyang mapupula at basang labi, saka ko unti-unting inilapit ang aking bibig, siniil ko iyon ng maalab na halik. Nakapikit pa rin si Neneng habang nilalaro ng aking bibig at nilalasap ang malalambot nyang mga labi. Bahagya kong inilabas ang aking dila at itinuon sa pagitan ng kanyang nakasaradong bibig, nagmistulang susi na nagpaikot-ikot sa bukana upang mabuksan ang pintuan. Hindi naman ako nabigo sapagkat nagbigay ng awang ang labi ni Neneng upang papasukin ang makulit na bisita na noon pa atat na atat pumasok.
Parang kalabaw na nakawala sa kural ang aking dila nang makapasok sa makipot na lungga. Hindi malaman kung saan unang susuling, hinimod ang gilagid, ang ngipin, ginalugad pati ang kaloob-looban at hinamon ang naghihintay na kaaway sa loob. Hindi ko binigyan ng pagkakataon na makabalik ang kanyang dila minsang lumabas ito sa lungga nang mabulabog sa loob. Isinubo ko agad ito at walang habas na sinupsop at nilunok ang kanyang laway. Matagal kong pinagpalit-palitang sipsipin ang kanyang dila at mga labi.
Nang lumaon ay bumitaw sya sa aking mapusok na bibig upang gumagap ng
hangin. Hindi ako huminto, bagkus ay gumala ang aking bibig at bumaba sa kanyang leeg, sinabayan ko nang paghapit sa kanyang beywang upang
magkiskisan ang aming mga nag-iinit na katawan. Napatingala ang kanyang
mukha ng simulan kong pagapangin ang aking mainit na bibig sa palibot ng kanyang makinis at mamula-mulang leeg. Marahil ay may kiliting dulot sa kanyang leeg ang kapusukan ng aking mga halik…
”Hmmmppttt… kkkooyaaaa.. ahhh” dinig kong halinghing ni Neneng at dumiin ang pagkakahawak nya sa aking batok…senyales na nadadarang na rin sya.
Sinamantala ko ang pagkakataon, iginapang ko pababa pa ang aking ulo hanggang sa umabot sa kanyang dibdib. Kahit may t-shirt at may bra ay buong kasabikan kong dinunggol-dunggol ng aking bibig ang mga umbok doon..kinagat-kagat ko nang maharan ang dulo ng bra kahit alam kong hindi umaabot sa laman na nasa loob noon. Pero ramdam kong may naidudulot ding sarap sa kanya ang aking ginagawa dahil sa pagsabunot niya sa aking ulo.
Pinagalaw ko ang aking mga kamay, inapuhap ko ang laylayan ng kanyang t-shirt at saka unti-unting itinaas… pataas nang pataas… hanggang lumantad ang mga umbok na nababalutan ng manipis na bra. Ngatal ang aking baba sa kasabikan, sa wakas makikita ko nang malapitan ang kanyang naggagandahang mga suso, mahihipo ko at masusupsop pa.
Itutuloy
0 comments:
Post a Comment